Zamanda yolculuk yapmak bilim kurguda fazlaca işlenmiş bir konu olmuştur. Albert Einstein’in E = mc² formülünü geliştirdiğinden beri tek yönlü zamanda yolcuğun yapılabileceği düşünülüyordu. Geçtiğimiz yüzyıl boyunca zamanda yolculuk üzerine birçok teoriler öne sürüldü.
Zamanda yolculuk teorileri genellikle ışık hızından hızlı veya ışık hızında yakın hızda hareket etmeyi ve kısa kısa yollar yapmayı hedefler.
Peki; Bu Teoriler Nelerdir?
- Solucan Delikleri:
Solucan deliklerinin mantığı kısa bir yol oluşturmak ve bu yolu kullanarak zamanda yolculuk yapmaktır. Solucan deliği uzay- zaman içerisindeki teorik geçitler olarak da tanımlanır. Solucan delikleri iki ağız ve bu iki ağzı birbirine bağlayan bir boğazdan oluşur. Ağızlar büyük olasılıkla küreseldirler. Boğaz kısmı ise doğrusal bir uzantı şeklindedir, fakat aynı zamanda da döngüseldir bir rotanın gerektirdiğinden daha uzun bir yol gerektirir. Bilim kurgu solucan deliklerindeki seyahat hikayeleriyle doludur. Fakat gerçekte ise, bu yolculuklar çok daha karmaşıktır ve bu henüz gerçekleştirilememiştir. - Kozmik Sicim:
Kozmik sicimler büyük patlamadan evrene saçılan enerji sicimleridir. Bu sicimler bir atomdan büyük değildirler fakat mükemmel bir yoğunluğa sahiptirler. Az miktarda sicim bir araya gelse bile Dünya’dan daha fazla yerçekimi uygularlar. Kozmik Sicim teorisinin mantığı kütle çekim etkisi ile mekân zamanda bükülme gerçekleştirmektir. Kozmik sicimlerin katılaşan sıvılardaki kristal taneciklerindeki kusurlara ya da suyun buza dönüşmesinde oluşan çatlaklarla bir bakıma benzerlik gösterir. Kozmik sicimlerin oluşumuna öncü olan değişimleri evrenin evriminin ilk zamanlarında kozmolojik enflasyonun hemen arkasından büyük ihtimalle gerçekleştiği ve kuantum alan teorisinde ve sicim teorisinde evrenin ilk zamanlarındaki yaygın genel bir tahmindir. - Dönen Evren:
Başka bir teoride dönen bir evreni kapsamaktadır. Evren döndüğü takdirde eğer evrenin çevresinde yeterli hızda dönülürse geçmişe gidilebilir. Yani evren etrafında yapılan yolculuk geçmişe yolculuktur. Fakat şu an bildiğimiz gibi evren dönmez, genişler. Dolayısıyla bu teoriyi gerçekleştirmek için evreni döndürmek gerekir.
Zamanda matematiksel olarak geleceğe yolculuk mümkündür. Fakat işin zorluğu geri gelebilmekte. Gerçek hayatta geleceğe doğru zaman yolculuğu yapmış insanlar var. Örneğin astronotlar uzaya her gittiklerin de kısa sürede olsa geleceğe zaman yolculuğu yaparlar. Fakat zamanda geçmişe yolculuk düşünülünce çeşitli paradokslar ortaya çıkıyor.
Büyükbaba Paradoksu:
- Büyükbaba Paradoksu:
Aslında bu paradoks zaman yolculuğu dendiğinde ilk akla gelendir. Zaman yolculuğu yapan birinin geçmişe gidip dedesinin, babaannesiyle tanışmadan önce ölümüne sebep olduğunu düşünün. Bu durumda zaman yolcusunun doğumu mümkün olmayacaktır. Böylece geriye dönüp dedesini öldürmesi de mümkün olmayacaktır. Bu durumun paralel evrenle ilgili olduğunu söyleyen teoriler vardır. Paralel evrenler teorisine göre dedesini öldüren kişi gelecekte var olmasa da dedesini öldürdüğü zaman diliminde yaşamını sürdürebilir, dedesini öldürdükten sonra evren dallanır ve dedesi başka bir evrende var olmaya devam eder. Dedesini öldürür ve tekrar zaman yolculuğu yaparak günümüze gelirse babası hiç doğmamış olacaktır ama kendisi bunların dışında kalarak var olmayı sürdürecektir buna zamandan bir süreliğine ayrılma denilebilir. - Kader Paradoksu:
Bu paradoksta zaman yolcusu, geleceği “kurtarmak” için geçmişe gitmesi gereken bir döngüye girer; geleceğin kendi bildiği şekilde gerçekleşmesi için kendi bildiği geçmişi yaratmak zorundadır. Fakat bu durum özgür irade ile çelişir, çünkü kişinin gelecekteki varlığı geçmişteki varlığını sağlayabilmesine bağlıdır. Kader paradoksu’nda neden ve sonuç bir döngü içindedir ve hangi olayın neden, hangi olayın sonuç olduğunu anlamak mümkün değildir.
